Jacob Van Campen had ook een andere zijde, waar hij zelf nooit over gesproken heeft. Na zijn dood in 1657 zal dat pas blijken uit zijn grafmonument. De putti, cherubijntjes zonder vleugeltjes, duiden op een verborgen boodschap. Die is te zien in de ‘Ouroboros’, de slang die zijn eigen staart opeet, het symbool van oneindigheid en tevens de steen der wijzen bij de Rozenkruisers.

Daarnaast zijn twee stringen geplaatst met schilder- en bouwgereedschappen die aan de bovenzijde voorzien zijn van een gestrikt lint, symbool van beslotenheid en touw aan de broederschap.

Als tegenreactie van het nieuwe denken in de 17e eeuw ontstaan er min of meer geheime broederschappen zoals de Rozenkruisers en de eerste Vrijmetselaren die graag teruggrijpen op de oude alchemistische en tempelierssymboliek, zoals de zuilen van de tempel van Jeruzalem, de pijnboomappel, het pentagram, alziend oog, etc. De oude,  betekenisvolle symbolen worden in de 17e eeuw alleen gebruikt als ornament  met een min of meer verborgen, geheimnisvolle betekenis.

Het grafmonument van Jacob van Campen verraadt zijn verborgen zijde