Paracelsus (1493-1541)

Philippus Aureolus Theophrastus Bombastus von Hohenheim, beter bekend onder de naam Paracelsus, was een beroemd, maar tevens controversieel arts en theoloog die zich bezighield met alchemie en astrologie. Hij wordt beschouwd als de eerste systematische botanicus en gaf eveneens het element zink zijn naam.

De Grote Wandeling

In 1507, als Paracelsus 14 jaar is, begint de tijd die in de Paracelsus-biografie als 'de grote wandeling' bekendstaat. In vijf jaar bezoekt hij naar eigen zeggen de universiteiten van Basel, Tübingen, Wenen, Wittenberg, Leipzig, Heidelberg en Keulen. Rond 1516 zou hij in Ferrara de dokterstitel hebben verworven. Omstreeks die tijd begon hij ook de naam "Paracelsus" (voorbij Celsus) te gebruiken. Deze nieuwe naam gaf aan dat hij zichzelf als nog groter beschouwde dan Aulus Cornelius Celsus, een beroemd Romeins arts uit de 1e eeuw.[5] In 1516 deed hij in Bazel met de hulp van Sigismund Fugger, een rijke arts uit de stad, onderzoek naar mineralogie, chirurgie en chemie. Nadat Fugger de stad was ontvlucht op beschuldiging van necromantie, zette Paracelsus zijn zwerftocht verder. Onderweg verdiende hij wat bij door, onder andere, aan astrologische voorspellingen te doen.

Over zijn reisweg door Europa zijn verschillende routekaarten in omloop, die echter voor een groot deel op vermoedens berusten. Zelf noemt hij "Granada, Lissabon, Spanje, Engeland, Brandenburg, Pruisen, Litouwen, Polen, Hongarije, Walachije, Transsylvanië, Kroatië, Slovenië en andere landen". Daarbij deed hij niet alleen ervaring op met de meest uiteenlopende ziekten en geneeswijzen, maar nam hij ook als militair-geneesheer deel aan diverse oorlogen. De universitaire geneeskunde achtte hij daarbij van weinig nut, en hij raakte geïnteresseerd in de volksgeneeskunde. Barbiers - die in die tijd vaak als chirurgijn optraden - kruidenvrouwen, beoefenaars der zwarte kunst, alchemisten en kloosterlingen werden zijn leraren. Ook in deze mensen raakte hij teleurgesteld, omdat ook zij hem niet tot een grotere zekerheid konden brengen in wat hij zag als ware geneeskunst. Hij overwoog verschillende keren zijn onderzoekingen te staken, wat hij uiteindelijk niet deed omdat hij het als zijn christenplicht beschouwde zijn zoektocht naar werkelijke geneeskunst voort te zetten.

Alchemie

Alchemie was voor Paracelsus niet de kunst om onedele metalen in goud te veranderen, maar de kunst om geneesmiddelen van hun slakken te bevrijden en in zuivere vorm te vervaardigen.