Definiëren van alchemie

Alchemie is een eeuwenoude wijsheidstraditie die een synthese vormt van wetenschap, mystiek en filosofie. Deze is ontstaan vanuit het besef dat deze drie stromingen streven naar hetzelfde doel: inzicht in de kosmos en de plaats van de mens in het grote geheel. De alchemist gebruikt processen van zuivering en transformatie om zijn diepste kern – het innerlijke goud – tot het centrum van zijn wezen te maken. Daartoe opent hij zich voor het mysterie van het leven, zodat hij de kosmische principes kan leren kennen en integreren die op ieder niveau van het bestaan werkzaam zijn.

Alchemie (verbinden) =  middeleeuwse kennis van filosofie = kennis van metalen en zuren, kennis van schone kunsten, bouwen en wiskunde, kennis van geneeskunde en chirurgie, kennis van astrologie en kennis van elixers.  

Het verschil tussen alchemie en wetenschap kun je aangeven als:

• Het paradigma van de alchemie is traditie (lees: wijsheid)  gekoppeld aan een expressieve vorm van creativiteit en een symbolische, picturale vorm van communiceren
• Het paradigma van wetenschap is vernieuwing gekoppeld aan een analytische vorm van creativiteit en een verbale, schriftelijke vorm van communiceren.