De zonnewijzer op de Sint-Joriskerk


De oudst bekende zonnewijzer bevindt zich in het Egyptologisch museum in Berlijn. Waarschijnlijk komt hij uit Eschmunein. Hij dateert van  de regeerperiode van Thoetmosis III (1479 – 1425 v. Chr.) tijdens het Nieuwe Rijk. De naam en titels van deze farao zijn op de zijkant ingegrift. Hij is van steen (schist) en heeft de vorm van de letter L. Het korte stuk is de gnomon (opstaande schaduwgever). In die gnomon is er een gaatje voor de bevestiging van een klein schietlood. Daaronder is er een verticale richtgroef voor de draad van het schietlood. Op het horizontale vlak van het lange balkje staan vijf cirkeltjes als merktekens van een tijdschaal. De afstanden tussen de merktekens verhouden zich als de cijfers 1, 2, 3, 4, 5.

Bron: Oudste zonnewijzer

Er bestaat tegenwoordig genoeg bewijs voor het idee dat de piramide als een astronomische computer gebouwd werd, dat wil zeggen, als een gigantische zonnewijzer, met als bedoeling de bewegingen van de sterren en planeten en de tijden van hun opkomst juist aan te geven, hetgeen tot dan toe nog niet mogelijk was. De Egyptenaren zijn altijd in sterrenkunde geïnteresseerd geweest.


De oudste zonnewijzer van Nederland is te vinden op de Jacobikerk in Utrecht (1463)





Van de zonnewijzer op de Sint-Joriskerk is eigenlijk maar weinig bekend.



Zonnewijzerpark Genk (België)