spiritualisme

In de theologie is spiritualisme de religieuze grondhouding die het directe contact van de ziel met het opperwezen als primair ziet en die derhalve alle andere mediators (Bijbel, kerk, dogma's, sacramenten, geestelijk leiders etc.) op de tweede plaats stelt of zelfs geheel afwijst. De term wordt met name gebruikt voor zestiende-eeuwse denkers als Caspar von Schwenckfeld, Sebastian Franck en David Joris die de directe inspiratie door de Geest stelden boven het volgen van de tekst van de Bijbel.