Kaballa


De kabbala of kabbalah  is een joods religieus filosofisch systeem dat beweert inzicht te geven in de goddelijke natuur. Kabbala is een Hebreeuws woord dat ‘ontvangst’ of ‘openbaring’ betekent. "Kabbala" refereert aan een esoterische dogmatiek over God en het universum, die als openbaring aan uitverkoren heiligen uit een ver verleden zou zijn overgedragen, en die aan slechts enkele bevoorrechte mensen zou worden overgeleverd.


De Kabbala is geen heilig boek als de Veda’s, de Bijbel en de Koran. Het is helemaal geen boek. Maar een overgeleverde verborgen kennis, het verborgen denken van Israël, dat, evenals goud in een rotsbeddeing slechts kan worden gevonden na heel wat moeizaam zoeken in vele hebreeuwse werken, zoals b.v. De Thora, de Talmoed, de Mishna, Midrashim, Zohar en tientallen andere boeken. Volgens de ‘Spreuken van Salomo’ is het Gods ere een zaak te verbergen. Met de ootmoedigen is wijsheid; dat wil zeggen: wijsheid behoort aan degene die de aanmatiging van het verstand hebben overwonnen. Mozes wordt geacht zo iemand te zijn geweest. Hij hield de verborgen wet geheim en droeg haar mondeling over op de uitverkorenen; tevens stelde hij voor de grote massa de openbare of exoterische wet op. Deze wetten zijn duidelijk van elkaar te onderscheiden, maar toch verbergt de exoterische vaak de esoterische. Het onthullen van de mysteriën aan niet-ingewijden gaat gepaard met gevaren, want als je dat doet laster je het Mysterie Gods.