Isaac le Long

Isaac Le Long was een zoon van Philipp Le Long en Maria Magdalena. Zijn ouders vluchtten om geloofsredenen uit Frankrijk naar Duitsland, waar het gezin Le Long in verschillende steden woonde. Op 22 januari 1717 woont hij in Nederhorst den Berg, en gaat hij te Amsterdam in ondertrouw met Elisabeth Gsell (geb. 1699) uit St. Gallen, dochter van de Zwitserse schilder George Gsell. Na het huwelijk vestigt het gezin Le Long zich in Amsterdam, waar hun zes kinderen worden geboren.

Zijn betekenis dankt Isaac Le Long niet zozeer aan zijn zeer grote activiteit als vertaler en schrijver van boeken over de meest uiteenlopende onderwerpen, maar aan de bibliotheek, die hij opbouwde en in 1744 onder de hamer bracht. Topstukken daarin zijn De Koophandel van Amsterdam (1714) en Kabinet der Nederlandsche Oudheden (1725). Op veel van zijn publicaties vindt men zijn naam niet vermeld, zodat men voor die informatie afhankelijk is van veilingcatalogi en boekenlijsten, waar zijn naam wel genoemd wordt.