11. De schietbaan/fusilladeplaats

De schietbaan, 320 meter lang, is uitgegraven door de gevangenen zelf. Hiervoor werd een Juden – of Strafkommando ingesteld.

Op verschillende plekken op de schietbaan werden gevangenen doodgeschoten: aan het begin, halverwege en vooral aan het eind.

In het begin werd er een baan van 200 meter lengte gegraven. Daar deden ze circa anderhalf jaar over. Daarna werd de baan verlengd tot 320 meter.

Aanvankelijk moesten gevangenen de kisten met zand hardlopend tot achter op het kampterrein brengen. Later kwam er lorrierails en werden er ook drie stalen kiepkarretjes ingezet. Links naast het begin van de schietbaan was een 25 meter schietbaan aangelegd voor pistoolschieten.

Om de eenheid tussen de schietbaan/fusilladeplaats en het kleine monument aan het begin te benadrukken is op de plaats waar bezoekers de rijweg oversteken asfalt aangebracht met dezelfde kleur als het steenslag op de aansluitende paden. Stalen randen geleiden het geheel als het ware. De beeldhouwer heeft de aluinstenen op de voormalige schietbaan ontworpen, om het pad van de weg naar het beeld te markeren. De aluinstenen markeren drie keer 100 meter. Op het eind daarvan staat het beeld ‘Gevangene voor het vuurpeloton’.