De Kludde
Zijn uiterlijk
Kludde's uiterlijk verschilt van verhaal tot verhaal en van streek tot streek. Hij wordt soms voorgesteld als een demon die verschillende gedaantes kan aannemen.
In sommige vertellingen wordt hij omschreven als een monsterlijke zwarte hond die zich op zijn achterste poten voortbeweegt. Hij kan ook de gedaante van een grote zwarte kat, een gigantische zwarte vogel of een enorm groot zwijn aannemen. Hoe sneller de passanten weglopen, hoe sneller het wezen hen op de voet volgt. Bovendien kan hij zich vergroten en verkleinen.
In andere verhalen is hij eerder een man die zich in een harige honden-
Zijn karakter
Kludde is een kwelgeest die zich vaak onder bruggen, in holle bomen of in het woud schuilhoudt en enkel 's nachts tevoorschijn komt. Wandelaars kunnen zijn komst enkel afleiden aan het geluid dat hij maakt. Kludde rammelt namelijk met een ketting die hij verplicht is aan zijn linkerenkel te dragen.
Als hij éénmaal zijn komst heeft laten merken, springt hij de nietsvermoedende voorbijganger in zijn of haar nek. Deze is dan verplicht hem de rest van de nacht op zijn of haar rug te dragen. Als de dag weer aanbreekt of de voorbijganger zijn bestemming bereikt verdwijnt Kludde weer.
Kludde laat zijn gedaantes afhangen van de situatie. Zo kan hij zich in een normale kat veranderen die door meelijvolle voorbijgangers wordt benaderd, met alle gruwelijke gevolgen van dien. Als een grote zwart zwijn gaat hij 's nachts langs de boerderijen en wekt iedereen met zijn kreet: "Kludde, Kludde, Kludde, Kludde".
De bestrijding
Kludde was een onoverwinnelijk wezen. Als men hem éénmaal tegenkwam viel er niet aan hem te ontsnappen. Toch zijn er ook enkele verhalen waarin hij verslagen wordt:
In een dorp kwam Kludde eens spoken in de buurt van een boerderij. Toen dit enkele nachten achter elkaar bleef voorvallen besloot de plaatselijke slager op de bewuste boerderij te overnachten. Toen Kludde die nacht weer met zijn ketens kwam rammelen en iedereen de stuipen op het lijf joeg liep de slager naar de deur. Toen hij hem opende bleek Kludde in het deurgat te staan. Onbevreesd stak de slager een mes in Kludde's buik, waarna de demon jammerend op de vlucht sloeg en nooit meer naar het huis terugkeerde.
In een ander dorp bestaat een legende waarin een vrouw een doek in Kludde's bek smeet om hem af te schudden. 's Anderendaags bleek één van de knechten in het dorp vezels van die doek tussen zijn tanden te hebben, waardoor de dorpsbewoners hem meteen als Kludde konden identificeren.
Andere verhalen duiden bidden als een manier aan om aan het wezen te ontsnappen.
In verhalen uit Brabant en Limburg werd Kludde ooit gevangen en vervolgens met een haak opgehangen in een slagerij.
Bron: stedeninfo.be