Vanwaar die massale stroom Belgische vluchtelingen?
De politieke kaart van Europa was in de tweede helft van d 19e eeuw volop in beweging. Dit hield verband met de verschuivingen in het machtsevenwicht toen Engeland, Frankrijk, Rusland en Oostenrijk-
Op 2 augustus 1914 eiste Duitsland vrije doorgang voor zijn leger over Belgisch grondgebied om Frankrijk binnen te trekken. Omdat toegeven aan deze eis een einde van de neutraliteit zou betekenen, weigerde de Belgische regering hierop in te gaan Als antwoord op deze weigering viel Duitsland twee dagen later België binnen. Ondanks zijn hevige tegenstand kon het Belgische leger niet voorkomen dat de Duitsers meer en meer terrein wonen. Ze plunderden huizen en branden hele dorpen plat. Daarbij ontzagen zij de burgerbevolking geenszins.
Op 20 augustus werd Brussel veroverd. Daarna zetten de Duitsers hun zegetocht al plunderend voort, want de door de Engelsen toegezegde versterking bleef uit. Dat had mede te maken met de afsluiting van de Schelde, waartoe de Nederlandse regering had besloten. Daardoor viel ook het als ‘onneembaar’ beschouwde Antwerpen. Op 9 oktober werd de overgave van deze stad en de omringende forten getekend, waarna de bevolking massaal de vlucht nam richting Nederland. Ook officieren en soldaten melden zich aan onze zuidgrens. Maar vrij waren zij niet; hen wachtte internering, oftewel gevangenschap. Want ons land was neutraal en wilde dat blijven. Dus was de regering verplicht zicht te houden aan de internationale interneringsverdragen. Zo’n 40.000 Belgische militairen moesten in Nederland worden gehuisvest en bewaakt. Het aantal Belgische burgers en militairen dat begin oktober naar Nederland vluchtte, bedroeg bij elkaar ruim een miljoen.
Bron: Amersfoort zoals het was deel 4