De Vrouwen van de Zwarte Maan

"De vrouwen van de zwarte maan" is een term die tegenwoordig vaak wordt geassocieerd met de zogenaamde "Wicca"-religie, een moderne neopaganistische spirituele traditie. Binnen de context van Wicca verwijst deze term naar een mythologisch concept van de godin, waarbij de cyclus van de maan centraal staat.

In de traditie van "de vrouwen van de zwarte maan" wordt de godin Hekate, een figuur uit de Griekse mythologie, vereerd in drie aspecten die vaak worden geassocieerd met de fasen van de maan: de jonge maagd, vertegenwoordigd door de nieuwe maan; de vruchtbare moeder, vertegenwoordigd door de volle maan; en de wijze oude vrouw, vertegenwoordigd door de afnemende maan. Deze drie aspecten worden soms ook geassocieerd met verschillende godinnennamen of archetypen.

De term "zwarte maan" verwijst naar de nieuwe maan, de donkere fase van de maan, wanneer deze niet zichtbaar is aan de hemel. In sommige tradities wordt deze fase geassocieerd met diepe mysteries, innerlijke reflectie en de verborgen aspecten van de godin Lilith.

Lilith is een figuur uit mythologische en religieuze tradities, waaronder de joodse en de Mesopotamische. In de joodse traditie wordt ze beschouwd als de eerste vrouw van Adam, gemaakt uit lucht en vuur, en wordt ze beschreven als een rebel die weigerde onderdanig te zijn aan Adam en uit de Hof van Eden vertrok.

Later, in de christelijke tradities wordt ze gezien als een demon of boze geest die vooral 's nachts actief was en kinderen ontvoerde.

Het concept van "de vrouwen van de zwarte maan" verwijst naar de gehoornde vrouw, de godin Lilith in haar spirituele aspecten van wijsheid, autonomie en mysterie. In de 17e eeuw zetten de vrouwen van de zwarte maan, de autonome, vrije vrouwen, zich vooral af tegen het meegaande type van de zogenaamde Eva-vrouwen.

In moderne spirituele stromingen en bij feministen wordt Lilith gezien als een symbool van vrouwe-lijke kracht, onafhankelijkheid en seksualiteit, en wordt ze vereerd als een godin of archetypische figuur.