Christendom tijdens keizer Constantijn en het concilie van Nicea

Jezus preekte voor de joden. Alles wat hij zei was niet meer dan een kabbalistische verdiepìng van de Thora.’

De apostelen verspreidden Jezus’ boodschap door het Romeinse Rijk en overal ontstonden gemeenschappen van christenen. Ze werden vervolgd omdat ze weigerden te verklaren dat de Romeinse keizer goddelijk was. Tot er in de vierde eeuw iets merkwaardigs gebeurde. Keizer Constantijn, die zelf de zonnegod aanbad, zag in de nacht voorafgaand aan een grote overwinning een kruis in zijn droom. Uit dankbaarheid liet hij de christenvervolgingen ophouden. Hij maakte zelfs de weg vrij om het christendom tot staatsgodsdienst uit te roepen. Daarvoor moesten de christenen en heidenen zich verenigen in dezelfde geloofsstellingen. In zijn residentie in Nicea riep hij een concilie bij elkaar met vertegenwoordigers uit alle windstreken. Jezus moest samensmelten met de God van de zon. Door de sabbat, de zaterdag, te vervangen door de dag van de zonnegod, zondag, werden de banden met het Jodendom definitief doorgesneden. Dat daarmee de tijd ontheiligd werd, is niet eens het ergste, want God is groot genoeg om de zaterdag voor de zondag in te wisselen. Maar de aard van het feest werd daarmee ook wezenlijk veranderd. De sabbat was bedoeld als een vreugdevol gebeuren, een moment van samenzijn, een dag vol licht, vreugde en inspiratie. In de meeste kerken werd de zondag een dag van hel en verdoemenis, van schuldgevoel, boete, week na week het lijden en de dood herdenken, in plaats van het leven en de liefde. Vijfentwintig december werd uitgeroepen tot de geboortedag van Jezus, omdat de Romeinen die dag toch al de geboortedag vierden van Sol Invictus, de onoverwinnelijke zon. De gewone dagen van de week werden gewijd aan heidense goden: de maandag aan de maan; de dinsdag aan Týr, de god Van de oorlog; de woensdag aan Wodin, de god van de wijsheid; de donderdag aan de dondergod Thor; de vrijdag aan Wodins vrouw, de moedergodin Frigg; en de zaterdag aan de Romeinse god van de landbouw Saturnus.

Bron: De geheime Newton