De vier Evangeliën

Er zijn historische bewijzen dat net Nieuwe Testament zoals we dat nu kennen tot stand is gekomen tijdens het Concilie van Nicea (325 na Chr). Keizer Constantijn en zijn adviseurs hadden een groot aantal evangeliën om uit te kiezen. Toch kozen ze er maar vier: vier evangeliën die bovendien ingrijpend zijn bewerkt. De censuur die daarmee werd gepleegd, zou de geschiedenis ingrijpend veranderen. We weten niet eens zeker door wie de vier evangeliën zijn geschreven. Met enige mate van zekerheid kunnen we aannemen dat ze niét van de hand van Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes zijn. Het is waarschijnlijker dat ze in de tweede eeuw na Christus aan de evangelisten zijn toegeschreven. Ook niet is met zekerheid te zeggen in welke taal de oorspronkelijke evangeliën werden geschreven. De vroegste versies zijn in het Grieks, maar het is heel goed mogelijk dat het daarbij gaat om vertalingen van een eerdere versie. Het is dus heel goed denkbaar dat er ernstige vertaalfouten zijn gemaakt. Als de oorspronkelijke evangeliën zijn geschreven in het Grieks impliceert dat natuurlijk dat de schrijvers waren gehelleniseerd (onder Griekse invloed). Dat was voorbehouden aan de elite, aan mensen met ontwikkeling en met kennis van de wereld.

De traditionele opvatting over de apostelen is een geheel andere, vandaar dat het meer voor de hand licht dat de oorspronkelijke evangeliën zijn geschreven in een simpele spreektaal zoals het Aramees of Hebreeuws. Als het Grieks de oorspronkelijke taal is van de Evangeliën zegt dat veel over de ontwikkeling van allereerste volgelingen van Jezus.

Het evangelie van Marcus is het eerste van de vier evangeliën. Dat van Mattheüs is met zijn bijna zeshonderd identieke bladzijden, een zo goed als exacte kopie daarvan. Ook het evangelie volgens Lucas vertoont grote overeenkomsten, hoewel de schrijver daarvan ons wat nieuwe inzichten biedt die we bij Marcus en Mattheüs niet aantreffen. Het evangelie van Johannes is het grootste mysterie van de vier omdat het in politiek en sociaal opzicht een heel andere positie inneemt dan de overige drie.