In de cassette boven het gewelf van Huis Ten Bosch in Den Haag houden drie putti met behulp van een hoepel een bol vast, waaruit vele waterstralen spuiten.

Portret Leendert Nicasiusz  (Museum Flehite)

Vrouw doet haar toilet (Museum Bredius)

Schilderij Het Laatste Oordeel  (St. Joriskerk)

Mercurius, Argus en Io 1630

Mercurius

Argus Panoptes

IO

In de Griekse mythologie was Io de dochter van Inachus, een riviergod. Op een dag merkte Zeus haar op en ze werd al snel een van zijn vele minnaressen. Hun relatie duurde voort totdat Hera hen bijna ontdekte. Dat werd echter vermeden door Zeus, die Io in een prachtige zilveren koe veranderde. Hera echter was niet gek en vroeg Zeus om haar de koe als geschenk te geven.

Toen Hera Io had gekregen, plaatste ze haar, om haar bij Zeus weg te houden, onder de toeziende ogen van Argus, het honderdogige monster dat zijn ogen om de beurt kon laten slapen: Argus kon zo altijd een oog op Io houden, zodat ze niet zou wegvluchten. Zeus beval Hermes Argus te doden. Dat lukte hem door alle honderd ogen met zijn fluitspel in slaap te spelen. Hera stuurde een horzel om Io te steken wanneer ze op aarde liep. Uiteindelijk kwam ze Prometheus tegen, na het pad tussen de Propontis en de Zwarte Zee over te steken, dat toen de naam Bosporus (ossenpassage, dus hetzelfde als Coevorden of Oxford) kreeg. Prometheus die vastgeklonken zat op de Caucasusberg zei haar dat ze uiteindelijk weer mens zou worden en ze een van de stammoeders zou worden van een grote held (Herakles). Io vluchtte over de Ionische Zee naar Egypte, waar ze uiteindelijk terug werd veranderd in een mens door Zeus. In Egypte schonk ze het leven aan haar zoon Epaphus. Later trouwde ze met Telegonus, een Egyptische koning.

Kunst ten tijde van Jacob van Campen

In de tijd van Jacob van Campen werden kunstwerken vaak geschilderd op canvas opgespannen op houten spielatten of houten paneel. Schilderijen werden gemaakt in de regel met verf op basis van lijnolie - die veel sterker hechtte dan het daarvoor vaak gehanteerde temperaverf, die vervaardigd werd van ei. De olieverf kreeg zijn kleur door pigment. Een pigment is niet veel meer dan een stof die de verf zijn kleur geeft. Pigmenten komen bijvoorbeeld vaak uit ertsen en mineralen, zoals omber, oker, houtskool, of sienna. Het betreft als het ware piepkleine korreltjes. Ten tijde van Jacob van Campen waren er aanzienlijk minder pigmenten beschikbaar dan tegenwoordig. De schilders moesten het doen met (soms giftige) stoffen zoals cadmium, chromaat en kwiksulfide. Het kleurstof heeft ook effect op de droogtijd van de verf. Soms werden er harsen toegevoegd om de kleurintensiteit te vergroten. Afhankelijk van het gebruikte soort kleurstof en de omstandigheden waarin het schilderij hing kan een kunstwerk door de jaren ook in meer of mindere mate zijn verkleurd.